«САРЫ ГҮЛДӨР...»
– Гүл берчү эмесмин. А сен гүл алган кандай жагымдуу экенин кайталай берчүсүң. Кыштын кычыраган күндөрүнүн биринде көчөдө жетелешип баратсак, «жаздын биринчи күнү мага гүл бересиң. Макулбу?!» деп талап койдуң.
1-мартта гүл саткан дүкөндөн чакан, баасы арзан гүлдесте алдым. Көчөгө чыгып эле өзүмдү ыңгайсыз сезем. Деле гүл көтөрүп көрбөптүрмүн. Быжыраган майда сары гүлдөр, сары кагазга оролгон, анан чекеси майда тикенектүү жалбырактар менен көрктөлгөн. Аталышын деле билбейм. Акчам ушуга жетти. Студентте кайдагы акча?!
Аз убакыттан кийин сен келдиң, кызыл пальтоң шыңга боюңа сонун жарашып, көркөм элең. А көздөрүңчү... Көздөрүң укмуш болчу. Көпкө чейин капкара каректериңе тигилип тургум келе берчү.
Колумду аркага алып, гүлдестени жашырдым. Каректериңди бир суктана карап, маңдайыңдан өөп учурашкан соң гүлдестени сундум.
– Ой, а эмнеге? Майрамбы?
– Жаздын биринчи күнү эмеспи.
– Аа. Мен унутуп да калыптырмын. Эмнеге сары гүлдөр?
– Сары түс жакпайбы?
– Сары гүл ажырашууга алып келет деп коёт го.
– Андайларга ишенбеш керек,- деп жетелеп жөнөдүм. Досторго жолуктук.
– Оу-у, гүл бердиби?- досум учурашпай жатып күлдү.
– Ооба, бирок ажырашуунун символу болгон гүлдөр,- дедиң маанайың суз.
– Ой, андай эмес. Мына карасаң, ортодогу сулуу гүл сен. А бул чекесиндеги тикенектүү жалбырак мен. Сени коргоп турам. Башка жигиттерге тийгизбей...
– Сен тикенексиңби?- досум күлдү.
– Ооба.
Менин айткандарым жага түштү окшойт, акырын мага ыктап ийиниме жөлөндүң. «Өх» дедим ичимден. Сенин маанайың суз жүргөнүнө түтпөй кетчүмүн. Бирок ошондон бир жума өтпөй экөөбүз ажырым жолго түштүк. Байкеңди ээрчип чет мамлекетке кетип калдың. Экөөбүз телефондон ызы-чуу түшүп урушканыбыз эсимде... «Кетпе...» деп жалдыраганыма да көнбөдүң.
Андан кийин мен сагынычтан оорудум. Эркек башым менен жаздык суулап ыйлаганымчы. Кайдан гана бердим деп сары гүлдөрдү канча күнөөлөп жүрдүм. Бирок кеп сары гүлдөрдө эмес болчу... Сен болгону келечегиңди тандадың. Чет жакка чыгып, окуп, иштеп келгиң келди. А мен эмне, айылдан ай сайын жол киреге ата-энемден миң сом алган студент болчумун. Сага эч нерсе бере алмак эмесмин. Бирок биз кандай бактылуу элек?! Күн сайын жолукчубуз. Жетелешип жүрчүбүз. Көп күлчүбүз. Унчукпай эле кучакташып тура берген кандай сонун эле.
Арадан бир канча жыл билинбей өтүп кетти. Сени унуткан жокмун. Бирок сага деген сезимдерим эбак мокоп калган болчу. Жумуштан чыгып, унаама отуруп жатып сени көрдүм. Баягы кызыл пальтоңду кийип алып турган экенсиң. Өзгөрбөпсүң. Жакшы эле учурашайын деп ойлонуп, бирок эмнегедир бутум тартпады. Кызыл пальтоң көзүмө көрктүү көрүнбөдү. Каректериң деле кадимкидей болгон экен, эми байкадым. Сени көргөндө элеп-желеп болуп, көкүрөгүм толкундап чыкчу эле, андай да болгон жок.
Анткени мен үй-бүлөлүү элем. Мен дале тикенек болчумун. Бирок өзүмдүн кооз гүлүмдү, үй-бүлөмдү бар күчүм менен, жаным калбай коргой турган, майышпаган катуу тикенек болуп калгам. А сенин жаныңа барып эмне кылмакмын? Керексиз жорук болчу. Антсе да ушул учурда мен баягы сары гүлдөргө ыраазы болуп кеттим. Ырас эле сары гүл бериптирмин...
Самат
Марат Жанбараков
"Супер-Инфо" гезитинин материалдары жеке колдонууда гана уруксат.
Жалпыга таратуу "Супер-Инфо" гезитинин редакциясынын жазуу түрүндөгү уруксаты менен гана болушу мүмкүн.
Комментарийлер (16)
Акырында өлтүрүптүр го "ырас эле сары гүл бериптирмин" деп... Кызыл палтосу деле бактылуу болсун деп койбойбу десең, макул эми.
Begimkyz,табасы каныптыр да))
Begimkyz,аялын жакшы корсо ошентетда
Begimkyz, хаа хааа туура айтасыз. Ырас эле бериптирмин деп суйунуп калыптырго. Пальтосунун ону очуп, ошол маалда жакпай квлгвн окшойт да. Озун озу алдап койгонго автор, ырас эле бериптирмин деп))
Аааииии кыз озу гул бер деп талап коюп жатып бердирсе укмушго. Менин жигитим экообуз биринчи жолукканда бир тал роза берген)андан бери берелек бирок биз бактылуубуз гулсуз деле сентябрда тойубузга даярданып журобуз)
хе хе, а мен кызга окшоп гулду деле жакшы корбойм. элдин баары тан калат ,кантип гулду жакшы корбойсун деп. ушу гул кутуп, суктанып караган жан эмес экем. жакшынакай гул болсо осуп кубандырган жакшыраак мен учун. Ошол учун менин жолдошум гул алып кыйналбайт, башында эле айтып койгом баарын. Кандай оной жашоо куруп бердим карагылачы кожоюнума)). Юбилейде гул алып бербей калыпмын кокуй деп сарсанаа болбойт, жакшы да. Жеке оюм, тануулабайм.
Гул алганды аябай жакшы кором.
эмне берсем деле жакшы кабыл алат меники . аны муну деп эч айтпайт )
Гулдун осуп турганы мага кобуроок жагат . учу кесилген назик гулду коргондо эле боорум ооруй берчуу адат бар . а озум кээде гул алып турам .
Значит башында сүйбөгөн окшойт...Негизи адамдар сезимдерди дайым алмаштырып алышат деп ойлоп калдым.Көнүп калуу,тартылуу (страсть) сыяктуу сезимдерди сүйүү деп ойлоп алган го менимче.Анткени "жетпей калган сүйүү барктуу,нарктуу болот" деп коюшат го.А бул автор аягында душманы табалагандай сезилди мага!
Оба,негизи башында каттуу суйуп.Бирок,бир топ убакыт отуусу менен ал сезимдер жон гана эсте калган бактылуу кунго айланып калган сезим болуусу да мумкун.Менде да болгон мындай сезим кутпогон жерден жолугуп калдым ага бир жылдан кийин бирок, эч кандай журогумдо мурдагыдай озгоруу болгон жок, жон гана эски таанышттардай эле саламдашып койдум.
Баарынан да ушул коменттерди окуган кызыктуурак бир аз кулуп аласын)))
Оббооо тикенек баягы кызыл пальтосун ошол сен үйлөнүп балдарын чоңойгончо кийип жүрө бериптирби. Өзү чет мамлекетте иштеп
zhigitaly,ошону айтсан. Тим эле озун укмуш сезип кыйын болуп алган тура
zhigitaly,мен да ушуну жазайын деп жаттым эле
