КОКТЕЙЛЬ (Сүйүү, жек көрүү, мансап тууралуу жашоодогу чыныгы окуялардан алынган сериал)

(Башталышы өткөн сандарда)

Арсен карап турган жок. Дароо чалды.
– Алло, кандайсың?
– Жакшымын.
– Эмне кылып жатасың?
– Эртең сабактан кийин бошмун.
– Ыя?
– "Кандайсың? Эмне кылып жатасың? Эртең бошсуңбу?" деген жатасың да туурабы?
– Ооба.
– Жообун алдың да.

– Сөз бүттү деген турасыңбы?
– Жо-ок. Жолугушчу жердин дарегин айтпайсыңбы?
– Хе-хе, сен тентек окшойсуң. Түштүк дарбазасынан жолугалы ээ?
– Мейли. Саат 2лерде?
– Келиштик...
– Анан?
– Анан ошо эртең саат экиде жолугабыз.
– Болдубу?
– Болду окшойт.
– Мейли жакшы кал анда.
– Токтой тур,- Арсен Бегимай телефонду коюп салабы деп чочуп кетти. Эмнеге экенин өзү билбейт, бирок сөздү улап сүйлөшкүсү келип жатты.
– Угуп жатам анда.
– Сенин жигитиң чын эле жокпу?
– Бар. Мен чо-оң балмуздак жегим келип сага жок деп жатпаймынбы.
– Демек, жок экен да.
– А сага бул принципиалдуу нерсеби?
– Албетте. Жигитиң болсо, мен балмуздак менен экөөңөрдүн мамилеңерди муздаткым келбейт.
– Хе-хе. Жок жигитим.
– Ии,- жигит эс ала түштү.
– А сен, эмне мага жигит болоюн деп жатасыңбы?
– Эмне сенин талаптарыңа туура келбеймби?
– Менин талаптарым өтө жөнөкөй. Унааң болушу керек, акчаң болушу керек, Бишкектин борбордук бөлүгүндө менчик батириң болушу керек... Азырынча ушулар...
– Жок-жок, тактай кетиңиз сулуу. Эмне унаа? Канча акча? Батир канча бөлмөлүү болушу зарыл?
– Та-ак, адегенде 2000-жылдан өйдөңкү орто класстагы седан болсо болот. Кийин Гелендваген, Крузак кылып алабыз. Акча тынбай түшүп туруучу бизнес болгону жакшы. Батир 2 бөлмөлүү болсо жетет.
– Менде мунун бирөө да жок.
– Анда эмнеге сен менен сүйлөшүп жатам?- кыз таң калгандай сүйлөдү.
– Эми биротоло күйөөгө тийип жаткан жоксуң го.
– Балким, сени менин сүйлөшүп жаткан тапта, менин талаптарыма туура келген жигит мага чала албай жаткандыр?
– Мейли анда, жакшы кал.
– Бүттүбү?
– Эмне бүттүбү?
– Талаптарымды угуп алып эле жеңилип калдыңбы?
– Ал эмне дегениң?
– Жигит деген – айтканынан кайтпаган, жетем дегенине жеткен өжөр болуш керек да. А сен болсо?
– Мен болсо сенин тагдырыңа балта чаппай, сага бай жигиттин телефон чалышына шарт түзмөкчү болуп жатам.
– Аа, мага кам көрүп жатам дечи?
– Ооба, жакшы кал,- Арсен телефонду коюп салды. Кыздын тамашалап сүйлөгөнүн түшүнүп турат, бирок баары бир ачуусу келип чыкты. "Кыздардын баары бирдей" деди ал ичинен. Бул учурда кайра кыздан чалуу келди.
– Бул эмне?
– Эмне?
– Мен сурап жатам? Бул эмне?
– Эч нерсе.
– Эмнеге телефонду коюп салдың?
– Айттым го. Тагдырыңа балта чаппайын дедим. Баса, телефонуңду эртерээк коё сал. Антпесе, сага бай жигит чала албай, тагдырыңар кайчылаш болуп калышы мүмкүн.
– Сен ошондо таарындыңбы?
– Жок.
– Демек, сенин сунушуң күчүндө эле?
– Эмне сунуш?
– Жолугушуу боюнча.
– Аа, жо-ок. Жолугушпай эле коёлу. Сен мени менен жолугушууга кетип, бай жигит сени издеп таппай калбасын?.. Жашооңду талкалап албайын.
– Менин сөзүм тамаша экенин түшүнүп жаттың беле?
– "Тамаша болчу. Кечирип койчу" деген жатасыңбы?
– Эмне? Барчы ары!- кыз телефонун коюп салды. Ошону менен жолугушуу болбой калды. Жолугушууга чейин эле бул экөө бири-бирин таарынтып алышты. Чынында бул түшүнүксүз сезим болчу. Арсен кыз ага жакканын мойнуна алгысы келбей жатты. "Койчу, өзүнчө эле бир нерсе боло берет экен" деди өзүнө-өзү. Бул тапта кыз да ушундай эле сезимдер менен алпурушуп жаткан. "Тамашаны да түшүнө албайт. Кыздай болуп таарынганын" деп Арсенге ачууланып жатты.

ххх

Өз ойлору менен алпурушуп жатып Бегимай уктап калыптыр. Саатынын чырылдагынан ойгонду. Сабагына жөнөшү керек. Тура калып эле телефонун карады. Чалуу да, кат да жок. Маанайы чөгө түштү. Ал минтип бирөөдөн чалуу күткөн эмес. Болгондо да жаңы таанышкан адамдан. Жасанып алып окуу жайды көздөй жөнөдү. Анын актриса болуу кыялы бар. Ата-энесинин да, чоң атасынын да айтканына көнбөй мындан эки жыл мурун искусство университетине тапшырып алган. Ал өзүнүн жакшынакай экенин абдан жакшы билет. Өң-келбети менен Голливудду багындырарына да ишенип жүрөт. Кечээ Арсен балмуздак алып берген дүкөндүн жанынан өтүп баратып, кыз өзүнчө жылмайып алды. "Эмнеге чалбайт?" кармап бараткан телефонун дагы бир карады. А бирок саат болгону 8 болуптур. Балким ал ойгоно элек? Ойгонгондо чалаттыр? Кыз өзүн сооротуп койду.

ххх

"Эмне деп чалышым керек? Тамаша болчу дейминби?"
аудиториянын ичинде ары бери басып сүйлөп жүргөн агайдын сөзүнө кулак төшөбөй эле, Арсен өзүнчө ойго батып отурду. Кечирим сурап, билмексен болуп коюшу керек го? Жок, эмнеге кечирим сурайт? Дегеле, эмнеге чалат? Чалбай эле коюш керек?.. СМС жөнөтсө болот. Ооба СМС!
"Мен саат 2де сейил бакта болом..."- деп жазып жөнөтүп жиберди.

ххх

– 11ге чейин уктайбы эмне?- кыз үнсүз жаткан телефонун карап жинденди. "Жадагалса кечирим сурап койбойт". Ушул учурда "дың" этип, кат келип түштү. Кат жигиттен болчу. Кыз катты окуп кубанып кетти. Бирок ачууланымыш болуп жатты. Бул башкача, ар кандай эмоциялар аралашкан түшүнүксүз сезим эле.

ххх

Жигит кызды айткандай эле сейил бакта күтүп туруптур. Арсенди алыстан көрүп, аны көздөй басып бара жатып Бегимайдын күлкүсү келип жатты. Жакындай бергенде Арсен да каткырып жибербейин деп өзүн араң кармап турганын көрдү.
– Кандай?- кыз күлүп жиберди.
– Жакшы. Келдиңби?- жигит да күлдү.
– Эмне күлөсүң?
– А сен, неге күлөсүң?
– Жинди.
– Тентек!
– Кана балмуздак?
– Жүр. Тигил жактан алып берем.
– Сен эле алып келчи, мен отура турайын,- отургучка жакындады.
– Кандайынан?
– Чоңунан да. Анан шоколады менен!
– Болуптур,- жигит жылмайганынан жазбай ары жактагы балмуздак сатчу жайды көздөй жөнөдү. Өзүнчө күлүп баратты. Кубанып алган. Аны артынан карап турган Бегимай "сымбаттуу экен" деп койду ичинен.

(Уландысы кийинки санда)

Марат Жанбараков