Асылбек Нарбаев: «КҮНДҮН НУРУН КӨРГҮМ КЕЛЕТ»
Асылбек өз энесинин көздөрүн, жүзүн 3 жашынан бери көргөн эмес. Эркектер аялдын сулуулугун көзү менен көрсө, бул адам жан дүйнөсү менен сезет жана айымдардын үнүнө ашык болот. Оор дарттан улам көрүүсү начарлай берип, кийин таптакыр көрбөй калган Асылбектин тагдыры эч кимди кайдигер калтырбаса керек.
ТАМ БООРУ МЕНЕН ЖЫЛГАН БАЛАЛЫК
– Жараткан бешенеме жазса керек, тагдыр мени караңгылык дүйнөсүнө чулгап койду. Өзүм Ноокаттын Ак-Булак айылынан болом. Ата-энем бар, үй-бүлөдө беш баланын экинчисимин. Кичинемде кызамык менен ооруп, «3 күн караңгы жерге кармаш керек» деген сөздөргө ишенип, доктурларга кеч кайрылышыптыр. Эки көзүм тең тоодой шишип, ичине суу толуп кеткендиктен, аны жарышат. Натыйжада бир көзүмдүн карасы өчүп, экинчисинин карегин ак басып калган. Доктурлар “көзүң кайра көрөт” дешкен эле. Менин оюмча, алардын жаңылыш диагнозунан ушул күнгө туш болдум. Анан 6 жашымда доктурлар Москвага жиберишкен. Тилекке каршы, алар жардам бере алган жок, диагноз да коё алышпады.
Башка балдардай мектепке барган жокмун. Балдар сабакка чуркап кетип жаткандарын сезип, мен тамдын бооруна сүйөнүп кала берчүмүн. Мен теңдүүлөр үйлөнө баштаганда эжем Назгүл аттуу кыз менен тааныштырды. Ал көзү көргөн, мээримдүү кыз болчу. Сүйлөшүп жүрүп экөөбүз баш коштук. Көп жылдар бою Назгүл колуктум гана эмес, менин көзүм, колум болду. Бир уул, бир кыздуу болдук. Негедир аялым кыйналып, жашоосуна ыраазы эместей сезиле берди. Бир адамды кыйнап, жасалма жашоо кургум келген жок. Азиз адам менен жашоо кимге болсо да оор экенин түшүнөм. Акыры мен өз жолум менен, ал өз жолу менен кетти. Кызым менде калды, уулумду жубайым алып кетти. Ушундан соң ата-энемдин мойнуна жүк болгум келбей, мен да өз арабамды кылдыратайын деп чечтим.
Ошентип, Бишкекти көздөй жөнөдүм. Шаарда эч кимим жок, эптеп кара жанды багыш керек болду. Базарларга ырдап чыккандан башка эч жол жок экенин түшүндүм. “Дордой”, “Орто-Сай” базарларына көп каттай баштадым. Базар кыдырып ырдоо менин кесибим болуп калды. “Ош базар” жактагы бир түндүк батирлерге 50 сомдон төлөп түнөп жүрдүм.
Күнүнө 400-500 сомго чейин тапчумун. Ал жатакана, жеп-ичкениме кетчү. Чогулуп калган акчамды көп учурда уурдатып да жиберер элем. Тонолуп, ур-токмок жедим, “карып экен” деп эч ким мени аябады. Маңдай тер менен, кадам санап көчө кыдырып тапкан акчамды Кудайдан коркпогондор алып койгон учурлар көп болду. Бирок жашоо менен тынбай күрөшүп, ыр чыгарып, чыгармачылыгымды кеңейте бердим. Жазганды, окуганды билбегендиктен, баары тең эсимде жазылып, жакпай калгандар мээмден өчүп кетет.
КАРАҢГЫДАГЫ ЖАРЫК СҮЙҮҮ
– Досторум – өзүмдөй азиз адамдар. Кээ бири чала-чарпыт көрөт, кээ бири такыр эле көрбөйт. Бир күнү баарыбыз чогулуп калдык, адаттагыдай турмуш жөнүндө кеп козгоп, сөз кыздарга да жетти. Чала көргөн бир досум, “Медакадемияда бизге окшош көзү көрбөгөн, бирок сулуу кыздар окуйт экен” деп айтып калды. “Кой, убакытты текке кетирбейли” деп жөнөп калдык. Барсак, чынында эле массаж курсунда азиз кыздар окушат экен. Аларды сөзгө тарттык. Мага бир кыздын үнү аябай жакты. Жүзүн көрбөгөндөн кийин мен үн аркылуу адамдарды ажыратам. Ал мага үнүнөн аябай сулуу сезилди. Досуман сураштырсам, “ооба, татынакай кыз экен, аты Кызжибек” деп калды. Анын көзү такыр көрбөйт экен. Ал кызды катуу сүйүп калдым.
Кызжибек жатаканада жашачу эле. Кеч калсам, кароолчу эжелер шыпыргысы менен кыйкырып-өкүрүп артыман кууп чыгарышчу. Өжөрлөнүп кетпей, коридордо да түнөгөн түндөр көп болду. Кээде кечинде келип, аны жетелеп сейил бакка алып кетип калчумун. Таң аткыча жетелешип сейил бакты тегеренип жүрө берчүбүз. Экөөбүздү тоноп кеткен күндөр да болду. Караңгыда колун коё бербей, бизге кол салгандар менен тирешкен күндөрүм да эсте. Айланам караңгы болгону менен, сүйүү дүйнөнү жарык кылып турчу. Бирок ырдап тапкан акчам жашоого жетпей, акыры Казакстанга кеттим. Ал жактан күнүнө 800 сомго чейин тапчумун. Тапканым баарына жетчү, бул жактагыдай тоноп, уруп кеткендер болбоду. Кээде бул жакка келип кайра барганымда “баурым, калайсың?” деп учурашып калышчу. Арадан эки жыл өттү. Бишкекке кайттым, Кызжибекти издеп таап алдым, аз өтпөй баш коштук. Кыздуу болдук. Учурда чогуу жашап келе жатабыз.
АРМАН ЖАНА ҮМҮТ...
– Эркек болгондон кийин эч кандай байлыгың жок четтелип калат экенсиң. Жубайымдын үйүндө жашоо мага өтө эле оор. Кызжибек мага эмес, мен ага турмушка чыккандай сезилет. Эмнегедир жан дүйнөм кыйналып, эч бир жай таба албай келет. Ошол кемсинүүдөн улам жубайыма болгон сүйүүм да түгөнүп бараткансыйт. Мен, болгону, жакшы мамилеге жана сүйүүгө муктажмын. Канча тырышып, таш боор тагдыр менен таймашсам да, утулуп бараткансыйм. Армандамын... Ата-энемдин, бир туугандарымдын жүзүн көрбөгөнүмө, балдарымдын жүзүн көрбөгөнүмө... Мага жылуулук берген күндүн көзүн көрбөгөнүмө армандамын... Бирок үмүтүмдү эч үзбөйм. Балким, көрүп калармын деп кыялдана берем. Кайгыдан улам жан дүйнөмө мындай саптар келет:
Сүйүп, бирок сүйүлбөстөн жүрөмүн,
Сүйүү эңсеп, сыздайт менин жүрөгүм.
Жан дүйнөмдүн жакыны жок кантейин?
Жалгыздыктын кучагында түнөгүм...
Жарым жүрөк болсо экен бир бүтүн,
Жараткандан тилеп келем күнү-түн.
Оо, жаштыгым, тура турчу узабай,
Жалгыз жүрөк таап алсын сүйүүсүн.
СОҢКУ СӨЗ ОРДУНА
Татаал тагдырына баш ийип мөгдүрөбөстөн, аны менен тең күрөшүп жүргөн Асылбек мырзадан сабак алчудай да болот экен. Күнүмдүк кыйынчылыктан арыла албай, жашоосуна нааразы болгон айрымдар шүгүр деп жашоосу абзел. Сөзүбүздүн аягында биздин каармандын көздөгөн максаттары орундалышына тилектешпиз.
Мальвина Уметбекова
lira@super.kg
"Супер-Инфо" гезитинин материалдары жеке колдонууда гана уруксат.
Жалпыга таратуу "Супер-Инфо" гезитинин редакциясынын жазуу түрүндөгү уруксаты менен гана болушу мүмкүн.
Комментарийлер (15)
Асылбектин козу корбогону аянычтуу, бирок 1 аял алып аны кетирип, Кызжибекти алып аны да шорго матырам дегени катачылык, тагдыр эмнени буйруса ошого баш ийип жашаш керек да, бул баланын оюу асманда экен го
Жоок ой, бул жерде эмне болуп асманга коколоп атат. Асылбек болгонун болгондой эле айтып жатат. Бул тагдыр, биз буларды котормолошубуз керек.Алар кокту энсесе болбойбу, баарыбыз бирдей пендебиз, булар минткенге болбойт деп чектегенибиз туура эмес. Ким да болсо жакшы нерсеге умут кылат да. Асылбекке жашоо ошонусу менен кызык болуп жатпайбы, эртенки туман жашоосун элестетип чоккондон коро, жарык келечегин элестетип жашай берсин. Ансыз деле бугунку шору жетиштуу.
Козу коруп, бут баары аман болсо да иштеп уй куруудан эринген азматтарыбыз деле уйлонуп аялынын уйуно кирип алып жашап жатпайбы! Асылбек азамат,азиз болсо да бул создору намыстангандан болуп жатат. Бирок намыс учун суйуусун очурууго болбойт, жок дегенде козу корсо да бир жон, ажырашса мындан да беш бетер арманга батат!
emne deshti da bilbey kaldym,chyn ele sabak alchu nerse eken,arabysda ushunday kayrattuu adamdar jashap jatsa da tort sanybys aman bis da keede Kudayga naarasybys!Men tan kaldym,kanday bekem adam kosu emes den soolugu sopsonun ele erkekter uy bulosun baga albay esi oop j-t,oshonduktan sis ayalynysdy tashtabay andan ary jashoogo umtulunus men sisge baa berdim baktyluu bolunus!
Мамлекеттин ушундайларга жардам бериш ойунда да жок
кыргыздар ушундайбыз убагында ден соолукка карабай 3 кун карангы жерге камаш керек деп сокур болуп калганча карабай журо беребиз.анын убалын омур бою бир адам тартат.эх ата энелер балдарыбызды жакшы карайлычы.Асылбек жакшылыктан умутунду узбо.кудайым берерин унутпасын
Бишкекте базарда иштеп жургонумдо Асылбек байке ырдап отуп калчу. Кандай келишкен жакшынакай жигит ушинтип калган деп бир чети боорум ооруп, бир чети жактырчумун. Эркиниз кучтуу экен эми калганына да чыдап аялыныз менен бактылуу болун, аны таштай корбон. Алты саныбыз аман биз да кээде туруп нааразы болуп кетебиз бул жашоого. Тообо кылдым, кудайга шугур.
Жараткан АЛЛАХТАН умут узбой, алдыга гана бет алыныз! АЛЛАХЫМ Сизге сабырдуулук берсин! Уй-булоонуз менен бактылуу болунуз!
bul jaxodo gozv aqeh ,kokvrogv sohurlar da bar, jarathan alaga xvgvr dex gerek!
Азаматсың!Эч качан чөкпө.Анткени бул жашоо өзү татаал,жашоо үчүн күрөшүш керек,соо адамга да.
Bul duynonun yplas oyundaryn korup emne kylasyz, bayke!? Allah sizdi jaman nerselerden korup jatat eken. Aylanangyz karangy bolgonu menen jan duynonguz jaryk turbaybi? Bizdiki teskersinche, aylanabyz jaryk birok jan duinobuz karangy, tunguyuk...
ничего жалостного и вызывающего слез вы не рассказали, вернее не договорили.Я знакома с вашей супругой, которая живет и работает в данное время далеко от Кыргызстана, чтобы прокормить дочь и сына, которого вы утверждаете, что забрали, прокормить и обеспечить нормальную жизнь.А вас мне искренне жаль, поскольку вы пытаетесь изобразить из себя белого и пушистого, поверьте мне, от хорошего мужа и отца женщины не уходят.Надо быть честным прежде всего перед собой и Аллахом, а сказки свои другим женщин
Сказки другим женщинам будете рассказывать.Вашу супругу бывшую зовут Жазгуль, если вы забыли, то я вам напомню.Прекрасная женщина и мать, и к слову, ни одного плохого не говорит про вас, не потому что нечего, а просто потому что она выше всего этого мелкого и грязного.Обращаясь к вам, пишу с маленькой буквы, поскольку вы этого не заслуживаете, надо помогать своим детям, дочка ваша школьница, ходит в школу, вы их судьбой интересуетесь, спрашиваете, что едят и носят???
Думаю, что нет.Поэтому в своих рассказах про неудачный первый брак нужно начинать с себя, заняться самокритикой.Мне вас искренне жаль, вы не заслуживаете уважения ни как человек, ни уж тем более как мужчина, про отца писать не будем.Может вам это письмо не прочитают, но я выговорилась сполна.
Дальнейших успехов в жизни, а дети ни в чем не виноваты, какой бы с ваших слов Жазгуль не была.
