SUPER.KG порталынын "Поэтерапия" рубрикасынын бул жолку каарманы Гульниза Эргешова болду.
Гульниза Эргешова 1989-жылы 24-февралда Ош облусуна караштуу Алай районунун Коңур-Дөбө айылында туулган. Мамат Ташиев атындагы орто мектебин ийгиликтүү аяктап андан соң ОшМУнун математика жана маалыматтык технологиялар факультетин аяктаган. Автордук китептери басылып чыкканга даярдалып жатат. Бир кыз, 2 уулдун мээримдүү энеси. Учурда Орусия жергесинде эмгектенип жүрөт.
Эртең дебе
Эртең дебе! Ата-энеңе чал бүгүн!
Жетип бар да, жандарында кал бүгүн.
Көзүнөн өөп, колунан өөп, кучактап,
Көзү барда ак батасын ал бүгүн.
Эртең дебе! Бүгүн оңдо өзүңдү,
Жакыныңа арна жылуу сөзүңдү.
Эртеңкиге кепилдик жок андыктан,
Аңдап-туюп ачкын бүгүн көзүңдү!
Эртең дебе! Бүгүн тообо кылгының,
Эс -акылың, ойлоруңду жыйгының.
Сабак болсун жер алдында жаткандар,
Ажал үчүн маанилүү эмес кимдигиң!
Эртең дебе! Аткар бүгүн парзынды,
Болсо колдо бергин бүгүн карзыңды.
Таарынтканды кечир. Сура кечирим,
Башта баарын, башкадан кем жансыңбы!
Ташсыз калган сааттай бир күн токтойбуз,
Жоктолобуз. Жок болобуз. Жоктойбуз.
Билгендердин карегине сакталып,
Бир дүр этип күйүп өчкөн оттойбуз.
"Эртең дебе" ырымдын жазылышынын таржымалы мындай болгон. Атамдын бир тууган карындашынын кызы, классташым, досум айыкпас ооруга чалдыгып төшөктө жатып калды. Бир сурап барганга жарай албай калдым. Баары ошол эртең дегендин айынан болбодубу, аттиң! Ошол турган Оштон Алайга жетип барып, абалын сурай албай калганыма азыркыга чейин өзүмдү жемелеп жүрөм. Жалгыз баласын таштап ааламдан өттү да кетти. Ошондуктан эртеңкиге такыр таштабай турган жумуштар бар экенин эсибизден чыгарбашыбыз керек экен.
Аялмын да
Аялмын да. Кээде эле толуп чыгам,
Акылы аз адамдай болуп чыгам.
Ачууланып, сүйлөнүп, күбүрөнүп,
Үйдүн баарын тазалап коюп тынам.
Аялмын да. Кээде эле жашып кетем,
Көз жашымды көл кылып ташып кетем.
Өзүм сүйлөп кайра өзүм таарынам да,
Өрт чыгарып жиберем, шашып кетем.
Аялмын да. Кийингим келип кетет,
Ашыкча эле сүйүлгүм келип кетет.
Көңүл буруу көп эле талап кылып,
Көөдөнүмө үңүлгүм келип кетет.
Аялмын да. Кайра эле балкып кетем,
Күндөй болуп ачылып жаркып кетем.
Ара жолго калтырбай не болбосун,
Арабасын турмуштун тартып кетем.
Аялмын да...
Бул ыр өзүмдүн эле кулк-мүнөзүмдү өзүм таразалап, ойлонуп олтуруп жазылган ыр. Чынында биз, аялзаты бир мүнөз боло албасак керек го. Өзүбүз бир нерсени сүйлөп алып деле таарынып калган учурлар болот эмеспи? Мен өзүм мисалы, тээ мурун өтүп кеткен нерселерди ойлоп, эстеп алып деле таарынып калган учурларым болот. Кээде эле шаңдуу болуп кетем, кээде эле бүркөөмүн. Дегеле башка турсун өзүм да түшүнбөйм мүнөзүмө. Көп эле кыялкеч, артыкча сезимтал экенбиз да аялзаты...
Өзүңө-өзүң керексиң
Өмүрдө көптү ылгай бил,
Өзөккө сырды жыйнай бил.
Өзгөлөр мейли сезбесин,
Өзүңдү-өзүң сыйлай бил!
Туйгусун жардын аңдай бил,
Турмушта бирге кайнай бил.
Унутуп калбай өзүңө,
Убакыт кээде арнай бил.
Тууганды, досту колдой бил,
Тумандуу күндө коргой бил.
Өтө эле кетпей чачылып,
Өзүңдү дагы ойлой бил.
Соолугуң сакта демек тим,
Оорусаң жанын берет ким?!
Өмүрдү жаша кор кылбай,
Өзүңө-өзүң керексиң!
Оорусаң жанын берет ким?
Өзүңө-өзүң керексиң!
Турмушта өйдө-ылдый учурлар болуп турат. Барда бапырап жаныңда жүргөндөр, жокто жолобой калат экен. Жөжүрөгөн балдарым менен турмуштун чоң сазына батып калган учурду башыман өткөрдүм. Өзүм-өзүмө гана керек экендигимди ошондо туйдум.
Ооба көп мүдүрүлдүм, а бирок сынган жокмун,
Өзүмдү жеңилүүгө эч качан кыйган жокмун!
Жүрөгүм жүз жеринен тилинип кетсе дагы,
Жүк артып мен эч кимди сарсанаа кылган жокмун.
Өзүн тең көрбөгөнгө өкүнүп барган жокмун,
Өзөгүм өрттөлсө да бир жолу чалган жокмун!
Тагдырдын таш кайрагы курчутуп койгон экен,
Тамчы жаш кулабады, кайраттан танган жокмун!
Бышактап арыз муңум эч кимге айткан жокмун,
Бышыкмын деген сөзүм бир саамга саткан жокмун...
Жашоого көз карашым өзгөрттү өзгө адамдар,
Жаңылып баскан жолум, кайрадан баскан жокмун!
Кудайга миң шүгүрлөр жолумду оңдоп койду,
Куурадым дегенимде күч берип колдоп койду.
Керексиз адамдарды жашоомдон алыстатып,
Керектүү адамдарды өзү эле жолдоп койду.
Алсыз деп айтпасын деп, эркимден кайткан жокмун,
Арманым жан адамга бир четин айткан жокмун!
