SUPER.KG порталынын "Поэтерапия" рубрикасынын кезектеги каарманы Элиана Жамгырчиева.
Элиана Жамгырчиева Талас облусунун Талас районуна караштуу Арал айылында туулган. Талас шаарындагы Сагын Абдуллаев атындагы №6 мектепти ийгиликтүү аяктап, Бүбүсара Бейшеналиева атындагы Кыргыз мамлекеттик маданият жана исскуство университетинин хореография бөлүмүнө тапшырып, бирок аяктабай калган. Учурда Москва жергесинде сулуулук жаатында эмгектенет. Үч баланын энеси. Каарманыбыздын ырлары "Кыргыз туусу", "Эркин-Тоо" гезиттерине жарыяланган. "Нур борбор", "Калемгер" адабий клубдарынын мүчөсү.
БИРӨӨЛӨРГӨ БИРӨӨМҮН
Бирөөлөрдөн көңүл сынып ыйласам,
Бирөөлөрдүн күлкүсүнө себепмин.
Ким бирөөнүн калыбына сыйбасам,
А бирөөгө дары сындуу керекмин.
Ким бирөөнү эстеп дайым күтүнсөм,
Ким бирөөнү эстен танып унутам.
Ким бирөөнүн ысыгына үшүсөм,
Ким бирөөнүн муз дүйнөсүн жылытам.
Ким бирөөгө тереңмин же тайызмын,
Ким бирөөгө бөксөмүн же тегизмин.
Ким бирөөгө чалчык болсом кирдеген,
Бирөө үчүн чалкып жаткан деңизмин.
Өздүгүмдө жалгыз эле бирөөмүн....
Биз көбүнчө бирөөлөр үчүн жашайт экенбиз. Бирөөгө жаккыбыз келип, алардын оюна, калыбына туура келиш үчүн оңдонуп, өзүбүздү тыйып... А мен ошол калыптан чыгып, өздүгүмдө калгым келип жазган ыр. Биз кандай болсок деле бирөө бойдон калабыз. Сендей адам жалгыз эле, бирөө эле деген ойду айткым келген.
КАЙРАДАН ЖАРАЛАЙЫНЧЫ
Апакай жылуу колуңдун,
Табына жылынайынчы.
Алдыңда жатып ыңаалап апа,
Алдейле ыр угайынчы.
Эртеңим билбейм эмине,
Э болду ойлобоюнчу.
Адамдар мени ыйлатса апа,
Алдейле соороноюнчу.
Өмүрдө болуп өткөнгө,
Өкүнүп карабайынчы.
Катамды оңдоп алышка апоу,
Кайра бир жаралайынчы.
Мамыктай жумшак койнуңда,
Мээримге бөлөнөйүнчү.
Мезгилди артка кайрычы апоу,
Мен кайра төрөлөйүнчү.
Катамды оңдоп алышка апоу,
Кайра бир төрөлөйүнчү.
Бул ыр өз турмушумда болгон нерсе. Турмуштан ажырап, иштеген ишим болбой, чыгаша болуп, айтор, ар тараптан "муш" жегенде, өзүмдөн өзүм качып калган учурда сага апаң эле түтүп, аяп, башыңдан сылап отурат экен. Ошол эле инсан сени таштап кете албайт экен, ошол эле инсан сени кадимки жаңы төрөлгөн наристедей сооротот экен. Ошол учурда кайра эле төрөлүп калсам, мынча ката кетирбейт элем деген ой келди. Апамдын алдында эркелеп, эч нерседен капарсыз мээримге бөлөнүп жаткым келди... Айтор, күчтүү сезимден жаралган ыр.
КУСАЛЫГЫМ КҮЗДӨГҮ
Эсиңдеби, саргыч тарткан күз деми,
Эң акыркы жолугушуу биздеги.
Эски бактын жанындагы тактайда,
Эртең дагы, эки он беште күт мени...
Деген жазуу дале турат издери,
Жазыла элек канча ыр калды ичтеги.
Саптарында айтылбаган сезимим,
Сагынычым кусалыгым күздөгү....
Сейилдебей калган сүйүү бактары,
Сени, мени унуткандай баштагы.
А мен келип өткөндөрдү эстесем,
А сен күтүп жолугууга башканы....
Тааныш үйлөр, тааныш жолдор көчөлөр,
Далай ирет мени ал күнгө жетелээр....
Мен бул күздө бакытымды таппадым,
А сен күздө өз бактыңа жете көр.
Мен бул күздө бакытымды таппадым,
А сен күздө өз бактыңа жете көр.
Көпчүлүк чыгармачыл инсандардай эле мен дагы сүйүү темасына көп кайрылам. Ушунча адам жазып бүтө албаган бул чоң сезимдин адамзаттын жүрөгүндө бар экенине сүйүнөм. Сүйүү менен гана жашоо уланат.
КОШ БОЛ ЭМИ ДЕБЕҢИЗ Э
Кош бол эми дебеңиз э бир күнү,
Ошол күнү кыйылам жаш кайыңдай.
Бир өмүрдү жашап, балким, сүйүүсүз,
Бирок кантип жашайм сизди сагынбай...
Унут мени дебеңиз э бир күнү,
Ошол күнү унутулуу оор болоор.
Мүмкүн бир ай, бир жыл, балким, бир өмүр,
Мүмкүн эмес, жашоо сизди ойлобой.
Сүйбөй калдым дебеңиз э бир күнү,
Ошол күнү күлгө айланып өрттөнөм.
Борошолоп, боздоп ыйлап, төгүлөм,
Бирок сиз жок кантип жашоо өткөрөм?
