Рыспай Абдыкадыров Билбедим жүрөгүмдөгүнү

Жаныңда жүрдүм го, төгүнбү?
Жалдырап турдум го өкүнүп.
Жалжылдап табыңа эригем, ай,
Билбедиң жүрөгүмдөгүнү.

Унутпайм өкүнүп төгүнү,
Өрттөдүң жаштыкка теңиби?
Кызганып албадым көзүңдөн, ай,
Сезбедиң көңүлүм төгүлүп.

Ийменип, жалтанып көзүңдөн,
Кучагың самадым ичимден.
Кылыйып жаныңдан ыктагам, ай,
Неге сен сүйбөдүң жүзүмдөн?

Колумду кармайт деп кынагам,
Калп эле саатыңды сурагам.
Мен үчүн кыйын го түз айтуу, ай,
Сүйөмүн, өзүңдөн уялам.